مولانا رحمانی در قسمت اول مقاله، ظلم های اسراییل بر مردم فلسطین به ویژه غزه را با استناد تاریخی و قرآنی و روایی مطرح می کند و در قسمت دوم وظایف ما مسلمانان را از طریق قرآن و روایات بیان می کند و می نویسد:

ما باید جلوی ظلم ظالمان را اول با دست بگیریم و سپس با زبان و اگر این هم ممکن نبود باید در قلب از آنها برائت داشته باشیم. و همین طور هرنوع دوستی و رفاقت با آنان را قطع بکنیم، زیرا آنها دشمن واقعی مسلمانان هستند و تا از آنها تبعیت نکنیم دست بردار نخواهند بود. یهود و نصاری از نظر آموزه های قرآنی فتنه و بدتر از شرک هستند. زیرا پذیرفتن اقتدار و سلطنت یک فرد فاسد و کافر در اسلام به آن اندازه مذموم نیست که پذیرفتن فتنه گر و مفسد مذموم است. چون فتنه گر جامعه و اجتماع هر دو را خراب می کند و از بین می برد. بنابراین، ما یک کافر غیر متعصب را قبول داریم و با آنان رفیق هم می شویم ولی یک فتنه گر و مفسد را به هیچ وجه نمی پذیریم. اسراییل یک فتنه و مفسد است بنابراین، ما باید از آن برائت بجوییم و از تولیدات آن اجتناب بکنیم. اگر این اتفاق بیفتد اسراییل و هرکس که دشمن اسلام و مسلمین است اصلاح خواهد شد و دست از جنایات بر می دارد.

فراموش نکنید که فلسطین یکی از مصادیق اهداف دشمن است و او می خواهد اسلام و مسلمین را از روی زمین ریشه کن بکند.

منبع: روزنامه هندوستان اکسپرس، ص۵، در ۲۱مه ۲۰۲۱م